bencede fazla büyütmeyin kendinize zarar verirsiniz
teyzemin oğlu sağlık personeli memur doğu görevindeyken rizeli bi kızla nişanlandı
balıkesire cıktı tayinleri geldiler buraya memleketine.
gelin kafayı yedi burda rizeli oda deniz görmeden yapamazmış.her ay uçakla rizeye gidiyor kalıyor 10 15gün ,bide köpeği var onu ga götürüyor onunda uçak ücreti ayrı.
tamam herkes ailesini özler bir çok insan ekmek derdine ailesinden uzak farklı şehirlerde yaşıyor ama bizim gelinin neden bu kadar abarttığını anlamıyorum.
yok balıkesir kötüymüş çirkinmiş rizede herkes ticari taksiye binermiş rizede otobüse binmezmiş kimse balıkesir halkı cimriymiş sürekli kötülüyor bana fnalık bastı artık.
sırf bu sebepten sinir hapları kullanıyor onlarla ayakta doktor neyin var deyince balıkesirde olmam sorun diyor doktora.
yeğenimin işi süper 2 bin tl maaş alıyor çocuğu işinden istifa ettirip rizeye götürmeye çalışıyor şimdide.
sen geldin geldin 2 yıla kadar ben gidicem diyor.
yeğenim öyle mutsuz ki bence evlendiğine de bin pişman gecen yaz evlendiler ama ben hiç mutlu görmüyorum ilişkilerini çok üzülüyorum.
açıkcası biz 2bin tl yada bin tl lik bi maaşa bile razıyız ama iş yok. evlenemiyoruz bu yüzden bekliyoruz iyi birşey denk gelsin diye.keşke iyi maaşlı bi işimiz olsada doğuda bile olsak razıyım.internet olsa bana yeter mutlu olmam için eşim yanımdaysa tamam ondan büyük destek yoktur.ailemi elbette özlerim ama yılda 2 3kez duruma göre gidilir.
ne güzel iyi bir işiniz var eşiniz yanınızda bende rize diye tutturup eşinizide üzmeyin
halinize dua edin
insan zamanla alışıyor her yere.. ben de zonguldak'ı kazanınca şok olmuştum nerden tercihlerimde yer verdim falan dedim ama geldim bir hafta olmadan ısınmaya başladım.. şimdiyse seviyorum bu şehri sorun yok 4 sene oldu
insan zamanla alışıyor her yere.. ben de zonguldak'ı kazanınca şok olmuştum nerden tercihlerimde yer verdim falan dedim ama geldim bir hafta olmadan ısınmaya başladım.. şimdiyse seviyorum bu şehri sorun yok 4 sene oldu
benimde üniversie tercihimde öyle olmuştu çok ağlamıştım bi ilçede diye
sonra orasını öyle çok sevdim ki ordan ayrılırken ağladım çok
hala özlerim arada giderim dolaşmaya
insan zamanla alışıyor her yere.. ben de zonguldak'ı kazanınca şok olmuştum nerden tercihlerimde yer verdim falan dedim ama geldim bir hafta olmadan ısınmaya başladım.. şimdiyse seviyorum bu şehri sorun yok 4 sene oldu
benimde üniversie tercihimde öyle olmuştu çok ağlamıştım bi ilçede diye
sonra orasını öyle çok sevdim ki ordan ayrılırken ağladım çok
hala özlerim arada giderim dolaşmaya
demek ki belli bir süre sonra alışkanlık oluyo insanda
insan zamanla alışıyor her yere.. ben de zonguldak'ı kazanınca şok olmuştum nerden tercihlerimde yer verdim falan dedim ama geldim bir hafta olmadan ısınmaya başladım.. şimdiyse seviyorum bu şehri sorun yok 4 sene oldu
benimde üniversie tercihimde öyle olmuştu çok ağlamıştım bi ilçede diye
sonra orasını öyle çok sevdim ki ordan ayrılırken ağladım çok
hala özlerim arada giderim dolaşmaya
inşallah ben de sizin gibi olurum bende zamanla sever benimserim burayı.bu sıkıntılı günümde destek verdiğiniz için çok sağolun.iyiki yollarımız bu forumda kesişmiş
Home sweet home. Başka söze gerek yok.
Benim de Bilecik maceram var
Bilecikli olan varsa alınmasın, şimdi çok güzel oldu, gelişti, ben 1994 sonu Bilecik'i kazandım, bir gittim ki, 30 dk da bir baştan bir başa yürünüyordu
Şehiriçi ulaşım için otobüs de yoktu, Vezirhan'a yada İstasyon Mahallesi'ne otobüs vardı
Üniversite diye gittiğim yer, okuduğum liseden daha küçüktü
5 ay sonra Bursa'ya yatay geçiş yaptım. Ama orada edindiğim dostlukları hiçbir şeye değişmem
Ev sahibimle bile hala görüşürüm. Geçen yıl Bilecikteydim, ziyaret vakti geldi yine
insan zamanla alışıyor her yere.. ben de zonguldak'ı kazanınca şok olmuştum nerden tercihlerimde yer verdim falan dedim ama geldim bir hafta olmadan ısınmaya başladım.. şimdiyse seviyorum bu şehri sorun yok 4 sene oldu
benimde üniversie tercihimde öyle olmuştu çok ağlamıştım bi ilçede diye
sonra orasını öyle çok sevdim ki ordan ayrılırken ağladım çok
hala özlerim arada giderim dolaşmaya
demek ki belli bir süre sonra alışkanlık oluyo insanda
evet ya hemde nasıl
susurluk küçük bi ilçeydi okudugum yer istanbul izmir yolunda.
ama nasıl özlüyorummm birkaç ayda bir gitmek istiyor canım.öyle güzel günler geçirdik ki.unutamıyor insan çok alışıyor.ilk kazanınca çok ağlamıştım gitmek istememiştim.sonra orda yarım dönem daha kalabilmek için aileme okulum uzadı dedim yarım dönem daha kaldım orda
şimdide her fırsatta gidip dolaşıp geliyorum.
arkadaşlarım herkes gitti biti yok kimse şuan orda
ama orası güzel giidip gezmek bile yetiyor
aslında ne güzel bir konu oldu...herkesin en nefret ettiği yer aslında en sevdiği yer olmuş sizin içinde aynısının olmasını dilerim
aslında ne güzel bir konu oldu...herkesin en nefret ettiği yer aslında en sevdiği yer olmuş sizin içinde aynısının olmasını dilerim
amin :)evet benim gibi başlayıp yolunu mutlulukla çizen arkadaşlarımız varmış bu bana cesaret verdi işte