özel eğitim öğretmenlerimize bir soru

[Esmanur]

Dawn sendromlu oğlum olduğunu bilmeyen kalmadı sanırım.

Çok uzun zamandır eğitim görüyoruz dawn sendromu teşisi konulduğundan beri eğitimini hiç aksatmadık hafta içi devlet okuluna hafta sonu rehabilitasyon merkezine gidiyor

benim sizden öğrenmek istediğim oğlum 2001 doğumlu ama hala konuşamıyor kullanabildiği kelimeler (anne,baba,dede,anneanne)
Fatih ismini kelimesini ''ati '' diye söylüyor
bugün hakan gibi birşey söyledi
suya sadece u diyor
Kardeşi esmanur 'a  ''dü''diyor
''mor'' diyor

kelime haznesi bu kadar ekstrası varsa en fazla bir iki kelime daha fazladır

benim sizden öğrenmek istediğim evde dil gelişimi konusunda verimli olabilmem için bana özel olarak tavsiye edeceğiniz bir video yada bir site yada uygulayabileceğim neler var

[toprakhaktan]

küçük adımlar eğitim seti anne babaları bilinçlendirme yönünde yararlı tablolar şeklinde .Özel eğitim merkezlerinde ücretsiz dağıtılması gerekir aslında
Linkleri görmeye yetkiniz yok. Kayit olun veya giris yapin

[Esmanur]

küçük adımlar eğitim seti anne babaları bilinçlendirme yönünde yararlı tablolar şeklinde .Özel eğitim merkezlerinde ücretsiz dağıtılması gerekir aslında
Linkleri görmeye yetkiniz yok. Kayit olun veya giris yapin

Küçük adımlar erken eğitim projesi vardı büyük şehir belediyesinin ondan da yararlanmıştık eğitim görmüştük  eğitim kitapları da vermişlerdi arkadaşım ama yine bunu da bir araştırayım

[ozcartman]

tam olarak benim alanım değil ancak size önerebileceğim şey: kelime öğretirken şu basamaklara dikkat edin:

- gündelik yaşamda sıklıkla gördüğü, kullandığı ya da evde kullanılan nesnelere öncelik verin. sürekli gördüğü su, arada gördüğü çaya göre daha kalıcı olacaktır. bu sadece örnek tabi.

-çocuk kelimeyi sizden duyarak öğrenir. bu nedenle kelimeleri net verin. bir çok anne-baba karmaşık cümleler içinde verir kelimeleri. bu ciddi bir hatadır. Örneğin: 'aman da aman benim çocuğum su mu istiyomuş', 'hadi bakalım birlikte söyleyelim ne bu su mu bu' gibi cümleler doğru değildir. Su kelimesini vermek istiyorsanız su kelimesini vermelisiniz. elbette cümle kuracaksınız ancak durumun gerektirdiği kadarıyla yani olabildiğince su kelimesini geri plana atmadan kurulmalı cümleler.

-bir diğer nokta: çocukların büyük çoğunluğu ders çalıştırılmak istendiğini anladıkları zaman tepki gösterirler. oyunla karışık çalışmanız her zaman fayda sağlar.

-öğretmeye hayvan seslerini taklit etmekle başlayabilirsiniz. her çocuk hayvanlara ilgi duyar ve onların ses çıkarmalarına kayıtsız kalamaz. sesli oyuncaklar ya da oyuncaklara ek olarak siz hayvanların seslerini çıkararak onun da hayvan seslerini taklit etmesini sağlayın. yüksek bir orandan bahsedebilirim bu konuda öğrenmenin işlevsel olduğu konusunda.

-okuldaki öğretmenlerden, rehabilitasyon merkezinden ve güvendiğiniz kaynaklardan öğrendiğiniz bilgileri evde ve çevrede sıklıkla etkileşime girilen herkese öğretin. tutarsızlık çocuğa zarar verecektir. anne-baba başta olmak üzere çocukla iletişime geçen herkes paralel davranmalıdır.

bu yazdıklarım sizin çocuğunuzu değerlendirmeden, tabir-i caizse ortalamada işe yarayan bilgiler bunu da özellikle belirtmek istiyorum. yardımım dokunur ise ne mutlu bana.

[Esmanur]

teşekkürler ozcartman yazdıklarınızı uygulamaya gayret edeceğim
dersten asla sıkılmıyor akşama kadar yazı çalışması yapalım sesini çıkarmaz ama sesleri çıkarmaya gayret ettiğimizde belli bir süre sonra sıkılıyor üüüf üüüfff demeye başlıyor

bizimle işaretle anlaşmak istiyor o zaman oğlum seni anlamıyorum konuşmaya çalışalım diye söylüyorum

normalde dawn sendromlular geç olsa da konuşuyor ama enes bu kadar eğitim gördüğü halde neden böyle çözemedik maalesef evde otursaydık ve eğitime gitmeseydik o zaman eğitime geç başladık yol alamadık bir türlü diyecektim ama öyle de değil
eğitime çok geç başladığı halde maaşallah kendini dile getirebilen çocuklar var
belkide biraz daha çaba biraz daha emek gerekiyor kendini sözlü olarak ifade etmesi çok daha güzel olacak bakalım Allah kerim
ama internetten yada kaynaklardan çalışma örnekleri bulursanız sitedeki arkadaşlarda benimle paylaşırsa çok çok memnun olurum.

[sanko86]

Ayrıca eklemek isterim, çocukların konuşmasını önleyici en büyük etmenlerden biri elimizdeki akıllı telefon, tablet veya evimizdeki televizyonlar. Benim çocuğumda konuşma konusunda epey zorluk yaşadı bu etmenler ortadan kaldırıp görsel değilde radyo gibi kulağa hitap eden cihazlar kullanın evin içinde.

[diazem]

Esmanur hanım aslında down sendromlular geç olsada konuşuyor yazmışsınız ama buna genelleme yapmamak lazım.Çünkü down sendromlu olan öğrencilerimizin her biri farklı birey aynı bizler gibi ve zihinsel gelişimleride farklılıklar gösterebiliyor.Bu otizm tanısı konumuş öğrenci velilerinin rainman filmini yada sürekli haberlerde çıkan bazı özelliklere sahip otizmlileri gördükten sonra kendi çocuklarınında aynısını olmalarını beklemesi gibi oluyor aslında.Ama bu durumlar çok ama çok nadir.
 Ayrıca konuşamıyor diye sadece çizgi çalışmaları yapılmasına karşı çıkın. Kendi öğrencilerimden konuşamayıp okuyanlar var şu anda. Mesela öğrenciyle 1 2 sene çalışıyorsunuz (farklılık gösterebilir) ama okumaya geçtiğinizde dil gelişimi tam olmadığından öğrencinin çıkardığı sesler size okumuyor gibi gösterebiliyor. Ancak defterine yada tahtaya bir şeyler yazdığınızda mesela ''Esmanur kapıyı aç'' oku dediğinizde anlamsız sesler gelebilir ama Esmanur gidip kapıyı açıyorsa hedefe ulaşılmıştır aslında.Bu şekilde okuyan ancak hala dil yönünden geride çok öğrencimiz var. Bu yüzden biraz sabırla arkadaşların dediği şeylere önem verirsek gelişme sağlanacaktır.

[Esmanur]

çok teşekkür ederim diazem hocam

sabırla çalışmaya devam aslında sizinde dediğiniz gibi hedefe büyük ölçüde ulaşıldı şuan ben enese ne komut verirsem vereyim yada etrafındaki insanlar ne söylerlerse söylesin ilk söylemede ne yapması gerektiğini anlıyor ve uyguluyor.

yani enes hadi okula geç kalacaksın sofrayı sermeme yardım et kuzum dediğimde hemen mutfağa gelip benimle çalışmalara başlıyor
hadi çatalları götür
çay kaşığını aldın mı
çay kaşıkları nerde
gibi gibi gibi
hepsini çok çok güzel uyguluyor

mesela kuran-ı kerimi alır eline mır mır mır okumaya çalışır yada gazeteyi alır eline kendince sesler çıkarır bu seslerin özel bir anlamı olduğunu şimdi sizinle öğrendim çok teşekkürler

[cangz]

Final yayınlarının Umut Işığı diye bir kitabı var.Gerçek bir hikaye otizm teşhisi konan çocuğunu sıradışı yollarla eğiten bir annenin kaleminden yazılmış.
16 yaşında fizik alanında yüksek lisans yapmış bir çocuk.
İnanılmaz geliyor ama mucize diye de birşey var.

[nehir_1]

Down sendromlular hakkında çok bilgim ve tecrübem olmamasına rağmen, özel eğitimde öncelikle sabır gerektiğini çok net söyleyebilirim. diğer yorum yapan arkadaşlara olduğu gibi  Diazem hocamızın söylediği genelleme yapılmamasına katılıyorum. Göreve ilk başladığım okul, özel eğitim okulu olarak açılan Anadolu yakasındaki ilk okuldu ve neredeyse tüm engel grupları bir aradaydı. Rain man filmide birkaç yıl önce gösterime girmiş ve büyük yankı uyandırmıştı. Tüm aileler okulun, eğitimin mucizeler yaratacağı düşüncesindeydi. Oysa böylesi olağanüstü sayılabilecek durumlar genellikle aysberger sendromunda görülebiliyor ve özellikle otizm çok geniş bir yelpaze.
Renkleri öğretirken çocuklara; iki rengi önüne koyuyor ve öncelikle kırmızıdan başlayarak hergün kırmızıyı vurgulayarak "bu kırmızı" diğer rengi göstererek hayır anlamında elimizi sallıyor ve "bu kırmızı değil" diyorduk. günlerce, aylarca, ve hatta bazen senelerce. rengi kavrayabilen bir çocuk diğer renge geçebiliyordu.
Bir çocuğumuz vardı öğretilebilir zihinsel engelli. Komutları alıyor, sıkılmazsa yada isteği birşeyse yerine getiriyor ama asla tek bir anlamlı kelime söylemiyordu. Yaklaşık ikinci senenin sonunda bir gün eve gitmek üzere tüm çocuklar servise bindirilirken bu çocuğumuz bir başka çocuğun tshirtünü çekti ve "bu kırmızı" dedi. Tüm tanık olanlar kulaklarımıza inanamadık önce, nasılda sevinmiştik. çocuğumuz da farketti yapabildiğini ellerini çırparak bağırmaya başladı. sonra ardarda kırmızı deyip durdu. kırmızıyı sadece kelime olarak değil, renk olarak da tanımıştı.
elbette aynı çalışmaları yaptığımız ama asla söyleyemeyen çocuklarımızda oldu ama mesleğimin ilk yıllarında verdiğimizin emeğin karşılığını görmek benim için büyük tecrübe oldu ve belki hayatın her zorluğunda olduğu gibi özel çocuklarımızda sabrın ve eğitimin ne denli önemli olduğu gerçeğini hiç aklımdan çıkarmadım.Şimdilerde kaynaştırma öğrencim olduğu zamanlarda devam ettiği rehabilitasyon merkezi ile sıkı bir işbirliğine giriyorum. Ortopedik, bedensel bir engel yoksa sınıfı çocuğa göre ayarlamıyorum ve adına uygun biçimde çocuğun topluma, bulunduğu ortama kaynaşıp uyum sağlayabilmesi için bireyselleştirilmiş eğitim planı olsa da mümkün olduğunca diğer çocuklarla aynı etkinlikleri yapıyoruz. rehabilitasyon merkezinde zaten birebir eğitimleri devam ediyor ancak bizim planımıza ayak uydurduklarında daha iyi sonuçlar alabiliyoruz. (tabii burda da genelleme yapılmamalı). kaynaştıma eğitimi öğretmenler için çok zor olsa da çocuğunun engelini kabul etmiş ve özel ilgi beklemeyen, gerçekten topluma uyum sağlaması için bu eğitimi isteyen velilerin çocukları için çok verimli.