her gün karşımızdaki parka koyuyorum.Koyduğum saati sanki bilip toplanıyorlar.Ama yönetici ile papaz oluyorum.Parka kedi,köpek topluyormuşum.Torunları korkup parka çıkamıyormuş.Şikayet edecekmiş beni.Hayvanların dili dışarıda,susuzluktan yanıyor.İnsanlar nasıl bu kadar vurdumduymaz oluyor anlayamıyorum.Zaten hayvanların kulakları küpeli.İçinde sevgi olmayan insanlarla uğraşmaktan bıktım
Zemote çok hayırlı bir konuya değişmişsin, sağol arkadaş. Bir dışarıya çıkın, sağınıza solunuza bakın,hiçbir yerde su var mı? O hayvanlar aç-susuz akşama kadar dolaşıyorlar. Öyle üzülüyorum ki. Ben de önce sitenin bahçesine bir kap su koydum,sonra komşular homurdandılar, kedi köpek toplaşıyor diye. Ben de kapının önünde yolun kenarına koyuyorum, yol kenarı da kimsenin tapulu malı değil ya? Her akşam geliyorum, su azalmış, üstüne yeniden ekliyorum. Öyle mutlu oluyorum ki... Onlar da can. Bakın Ramazan'dayız, susuzluk nasıl birşey en iyi şimdi anlarız sanırım...
her gün karşımızdaki parka koyuyorum.Koyduğum saati sanki bilip toplanıyorlar.Ama yönetici ile papaz oluyorum.Parka kedi,köpek topluyormuşum.Torunları korkup parka çıkamıyormuş.Şikayet edecekmiş beni.Hayvanların dili dışarıda,susuzluktan yanıyor.İnsanlar nasıl bu kadar vurdumduymaz oluyor anlayamıyorum.Zaten hayvanların kulakları küpeli.İçinde sevgi olmayan insanlarla uğraşmaktan bıktım
Olayı özetlemişsin Aylean; "İçinde sevgi olmayan insanlarla uğraşmaktan bıktım" Bu sevgi ve merhametle ilgili...
