biz gaziantepte karı havada görenlerdeniz geçen bir yağdı gece kızım ağladı anne aşağı götür diye eşim nöbette olduğu için indiremedim sabah babayla gidersiniz dedim camdan izledi aşağıda oynayanları sabah bi heyecanla kalktı baktı kardan zerre yok

cevap aynen şöyle karın hepsini bitirmişler insan birazda bize bırakır diye ağlamaya başladı neyseki geçen eşimin memleketi göksuna gittik orda karla cebelleştilerde rahatladık